Geloof is een gebod en God reageert op een ieder die het beoefend. De meeste geschreven getuigenissen die we ontvangen bevat deze waarheid. Iedere keer wanneer een gelovige de waarheid van Gods Woord uitoefende kwam Jezus tot die persoon. En Zijn Geest bracht hen troost en vernieuwde hun kracht op hun donkerste uur.
Natuurlijk is het niet altijd makkelijk om geloof te beoefenen op het moment dat we pijn hebben. We hebben dan vaak simpelweg de kracht niet omdat de pijn te overweldigend is. Op zulke momenten kunnen Christenen snel de beloften van God laten weg glippen.
CH Spurgeon, een van de grootste predikers uit de geschiedenis, leed aan een ernstige depressie - in zijn tijd stond dit beter bekend als "melancholie". Wat was de oplossing van Spurgeon? Hij klampte zich vast aan de Psalmen. Gods eeuwigdurende beloften waren de enige echte bron van troost voor Spurgeon toen z'n wereld uit elkaar leek te vallen. Toen de predikant de kracht niet had om ze zelf te lezen had hij iemand die hem voorlas, omdat hij wist dat het grote troost en kracht zou brengen. "Dus door te luisteren komt men tot geloof, en wat men hoort is de verkondiging van Christus" (Romeinen 10:17).
"Zonder geloof is het onmogelijk God vreugde te geven; wie hem wil naderen moet immers geloven dat hij bestaat, en wie hem zoekt zal door hem worden beloond" (Hebreeën 11:6). Dit woord is in het bijzonder bedoelt voor gelovigen die temidden van een beproeving zitten. De Heer zegt: "Ik heb een beloning voor je in deze beproeving. Ik heb een zegen van kracht voor je apart gezet, speciaal voor dit moment, en Ik wil dat je het grijpt!".
We moeten onszelf verzadigen met het woord van God - we moeten oog hebben voor Zijn beloftes, vertrouwen op Zijn trouw en ons vastklampen aan wat waar is. Het is de enige weg om iedere demonische, kwellende stem het zwijgen op te leggen.
Hoe meer we begrijpen en geloven in de grootsheid van onze God, hoe meer we voorbereid zullen zijn op de dagen die komen gaan.